(สั่ง9จ่าย7) ในรอยใจ อักษร โสภิต มือหนึ่งมีซีล ราคา 130

นางเอกแก่นได้ใจมากเป็นความฉลาดที่น่ารักเรียกรอยยิ้ม เห็นสีหน้ากวน ๆ ลอยมาเลยแค่ฉากขายก๋วยเตี๋ยวเรือ (พายเรือขายจริง ๆ) แกล้งแซวหนุ่มก็น่ารัก (มีเหตุก่อนหน้า 555)

ไอ้วันลูกสาวแม่พิมลทำสวนดอกไม้ขาย (พ่อแม่แยกทางกัน)

ท่วงทำนองของเรื่องนี้น่าประทับใจไม่แพ้ "สู้สุดฝัน วันเกียรติยศ" เพราะพิตะวัน หรือ ไอ้วัน นางเอกเรื่องนี้สู้ชีวิตมีศักดิ์ศรี หล่อนพายเรือขายก๋วยเตี๋ยวอย่างเย่อหยิ่ง ไม่ง้อคนซื้อไม่ต้องมาทำเป็นสงสารเห็นใจ ขนาดจะเหมา หล่อนยังไม่ขายเลย เอากะแม่ซี

“พวกเราจะเหมาหมดทั้งลำจะได้ไม่ต้องพายต่อให้เมื่อย ไม่เอารึ” แจ๊คเพื่อนของทักษ์ดนัยหลานคุณย่าบัวหลวงที่มาเที่ยวบ้านสวนเอ่ยปาก

“จะเหมาให้ใครกินยะพ่อเศรษฐีแจ๊คถ้าหวังแค่เอาบุญก็ไม่เป็นไร แต่จะมาเกณฑ์ให้ฉันช่วยกินด้วยละก็...เสียใจ”อันนี้เพื่อนขัด

“ไม่ต้องลำบากซะขนาดนั้นหรอกคุณ...ของของฉันไม่จำเป็นต้องให้ใครมาช่วยเหมาแล้วกล้ำกลืนฝืนใจกินหรอก แค่พายออกจากนี่ ไม่ทันพ้นคุ้งน้ำฉันก็ขายหมดแล้ว” ฟังวาจาเจ้าหล่อน เขาอยากให้ทิปยังไม่กล้าเลย....กลัวปากหล่อนเหน็บเอา