บันทึกรักจากดอกไม้ปลายขอบฟ้า โดย ปลายฟ้า ธนกร ราคา 50

ฉันเป็นคนอ่อนไหวง่าย ฉันมีโลกส่วนที่ใครเข้าไม่ถึง ชอบมองฟ้ามองดาว ชอบหามุมสงบมีลมเย็นพัดผ่าน ปล่อยให้ใจลอยไปตามลม ตามความคิด ฟังเพลงแล้วอาจร้องไห้ได้แทบขาดใจ 
ทุกครั้งที่ลมพัดผ่านตัวฉัน ความหวาดกลัวหวั่นไหวก็ผ่านเข้ามา หวั่นต่อทุกอย่างที่เคยฝังใจ กลัวใครต่อใครหลายคนที่ผ่านเข้ามา ฉันมีแผลที่เจ็บร้าว เวลาลมผ่านแผลใจ อาจรู้สึกเดียวดายเพียงลำพังกับการต้องอยู่อย่างไม่มีใคร เหว่ว้าเคว้งคว้าง หัวใจฉันกลายเป็นก้อนหินสีจืดชืดชา ไม่มีดวงตาแจ่มใสอีกแล้ว ไม่มีชีวิตไว้รักใคร ไม่มีลมหายใจเพื่ออะไรทั้งนั้น 
ฉันนั่งเหงาอยู่ในมุมหนึ่งของโลก ภายใต้ดวงอาทิตย์ไม่มีวันก้าวไปให้ถึงฝันได้ แม้แต่ดวงจันทร์หรือดวงดาว ก็ยังหนีหายหลบหน้า 
ฉันถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่าทำไมนะ หากำลังใจจากใครถึงไม่มี ทำไมถึงได้เดินทางอยู่ลำพัง แล้วฉันก็ได้คำตอบให้ตัวเองว่า เพราะความเหงาเข้าใจง่าย เพราะอ่อนไหว ใครๆ เข้าใจว่าอ่อนหวาน ทำอะไรได้ตามลำพัง ชอบอยู่กับ ท้องฟ้า สายลม และดวงดาว ยากนักจะเข้าใจ ยากนักจะเข้าถึงโลกของฉัน 
ผู้หญิง อ่อนไหว ใช่อ่อนหวาน....